Veel mensen vragen me waarom ik, die zo van gezonde voeding, koken en mijn groentetuin hou, wil gaan leren om op prana te leven. Dat is uiteraard een vraag die ik mezelf ook heb gesteld 😊
De allereerste reden om het te doen is omdat ik voel dat ik dit moet doen. Ik voel me geroepen om dit te doen. Leven op prana kwam zo’n 10 jaar geleden voor het eerst op mijn pad en alhoewel ik het rete interessant vond, was er geen haar op mijn hoofd die erover nadacht om dat zelf te gaan doen. Anderhalf jaar geleden was ik op cursus en daar was de energie zo hoog, dat ik wekenlang niet tot nauwelijks at (en maar een paar uur per nacht sliep) en toen ik me, na een poos (en na veel zorgelijke vragen of ik echt niet iets moest eten) toch af ging vragen of ik niet beter er maar iets in kon gaan proppen, zei de leraar dat ik geen voeding nodig had en zonder eten kon leven.
Een jaar later liepen 2 mensen Amudra en Menor Finca Vrij op, die hier hun cursussen wilden komen geven en die vertelden dat zij niet aten of dronken en ja… dat was het derde teken, dus daar moet ik dan maar gehoor aan geven!
De tweede reden dat ik het wil leren is vrijheid. De afgelopen 10 jaar heb ik mezelf steeds meer bevrijd van allerlei patronen en overtuigingen die me gevangen hielden in een keurslijf. Daardoor ben ik steeds meer gaan leven in overgave aan de Universele Spirit (of hoe je dat ook wilt noemen, de Bron, the Mother, God).
Ik ben gaan accepteren dat datgene wat op mijn pad komt, datgene is wat ik nodig heb om te groeien, om te leren, om te vertrouwen.. Het is niet zo dat ik alles wat er gebeurt allemaal even leuk vind, maar ook mijn weerstand mag er dan zijn en accepteer ik.
Vooral het afgelopen jaar heb ik me enorm gedragen gevoeld. Zo ontzettend veel hulp heb ik mogen ontvangen, terwijl ik iemand was die heel lang heeft geleefd met de overtuiging dat ik het allemaal alleen kan en dat ik niemand nodig heb. Wat een bevrijding was het moment dat mijn kwetsbaarheid er mocht zijn en dat ik om hulp mocht vragen. En wat zalig en hoe dankbaar voel ik me, als die hulp er dan ook is.
Voor mij is leren leven van prana de ultieme vorm van overgave. Ik geef me letterlijk over aan het Universum en vertrouw erop dat ik volledig gevoed ga zijn vanuit die Energie. Als ik dit schrijf, komt er een stemmetje die zegt: “Is dat zo?… en ik voel mijn kwetsbaarheid en ook mijn angst…
Maar als die golf door me heen trekt, voel ik dieper en dan voel ik zoveel joy, zoveel blijdschap en zo ontzettend veel vrijheid. Niet hoeven eten, wauw….!!!
Ik ben er klaar voor <3
Ondertussen heb ik mijn eerste groentes alweer gezaaid en ben ik als een kind zo blij als de eerste zaailingetjes boven komen, want mijn liefde voor tuinieren is niet weg en ik heb kinderen die ik graag super gezonde, onbespoten groente meegeef en ook voor het centrum kan ik straks heerlijke verse producten leveren.
Nu ik dit zo allemaal opschrijf realiseer ik me dat mijn belangrijkste intentie dan toch niet de vrijheid is, maar die enorme sprong in het diepe, me echt laten vallen en vertrouwen dat ik gedragen (lees gevoed) word. Totale overgave <3
En God works in mysterious ways.. Een van onze intenties toen we hier kwamen wonen was om zoveel mogelijk selfsufficient te worden, ook met eten. Nou, dat is straks gelukt, alleen op een heel andere manier dan wij zelf verzonnen hadden 😀
To be continued…